آیا در روایات ما در مورد مواقف پنجاه گانه قیامت توضیحاتی داده شده است؟

سوال – آیا در روایات ما در مورد مواقف پنجاه گانه قیامت توضیحاتی داده شده است؟

پاسخ – پنجاه موقف بر صراط قرار دارد که درآن به اعمال و وظایفی که ما در دنیا داشتیم رسیدگی می کنند. این پنجاه موقف صریحا در روایات نام برده نشده است. از مجموعه روایات و سخنان بزرگان مثل شیخ صدوق این طور برمی آید که این پنجاه موقف وظایفی بوده است که بر دوش ما بوده است. بطور کلی مواقف تکالیف و مسئولیت هایی است که ما باید درقبال خدا و مردم انجام می دادیم. یکی از این مواقف نماز، روزه، خمس و زکات است. خمس حق ولایت و امامت است. اگر کسی شرایط پرداخت خمس را داشته باشد ولی آنرا ندهد، حق امام را غصب کرده است و او عملا یکی از غاصبین حقوق اهل بیت است. یکی دیگر از آن مواقف زکات است که حق فقرا است. نپرداختن خمس و زکات بی برکتی های زیادی در زندگی انسان پیش می آورد. در روایات داریم که پرداخت خمس و زکات باعث سهولت زندگی و زیاد شدن برکت رزق است و این با تجربه هم بدست می آید. رئیس سازمان حوادث غیرمترقبه ی کشور می گفتند که در مناطقی زلزله یا خشکسالی آمده بود و دو تا مزرعه در کنارهم بوده اند که یکی صد درصد سوخت شده بود و یک سالم مانده بود در حالیکه اگر خشکسالی یا سرمازدگی باشد باید هر دو از بین بروند. وقتی ما تفحص کرده ایم، متوجه شدیم که صاحب یکی از آنها اهل خمس و زکات بوده است و یکی نبوده است. در قرآن داریم که اگر مردم مومن باشند برکات زمین و آسمان بر آنها نازل می شود. ما متوجه بسیاری از مشکلات روحی و معنوی نمی شویم. یکی از کشاورزان اطراف مشهد به دیدن مرحوم شیخ نخودکی رفته بود و گفت که آفت ملخ در مزارع خیلی زیاد شده است و مزرعه ی من دارد از بین می رود. ایشان گفتند که شما زکات نمی دهید و ملخ ها حق فقرا را از زمین شما می خورند، زکات بده تا کارت درست بشود. کشاورز عهد بست که زکات بدهد و ایشان دعایی کرد و دستورالعملی به او داد. کشاورز می گفت که وقتی من به عهد خودم وفا کردم، می دیدم که ملخ ها اطراف ساقه ها می نشینند ولی علف های هرز را می خورند و ساقه های گندم را نمی خورند. این از وعده های قرآنی است. موقف بعدی صله رحم است که در قیامت از آن سوال می شود. صله ی رحم فقط صرف رفت و آمد نیست بلکه باید بین آنها مودتی باشد و کار یکدیگر را راه بیندازند. یکی از مواقف، موقف امانت است. گاهی امانت مالی و گاهی غیرمالی است. حرفی که فردی در مجلسی به شما می زند یک امانت است و اگر شما آنرا جای دیگر نقل کنید ممکن است که فتنه ای بپا بشود.