مشاوره ، مذهبی : انواع دوستان از قول امام صادق علیه السّلام

انواع دوستان از قول امام صادق علیه السّلام 1- گروهی چون شیر پر خوراک و پر حمله اند . ( اینان دست در سفره و مشت بر پیشانی اند . هر آنچه داشتی می برند و آنگاه با همه قوا و هم پالگی هایشان به تو حمله می کنند .همان نمک خوران نمکدان شکن ...

2- گروهی چون گرگند در زیان رسانی و درندگی ( اینان بنام دوست وارد زندگیت شده و حضورشان صرفا" با تظاهر به دوستی برای نفوذ و حمله بر جان و مال و آبرویت است . همان منافقان که در قرآن از کفار بدتر می داند .

3- گروهی چون سگند در دم جنباندن و چاپلوسی ( اینان همان متملقین هستند که برای گذران زندگی خود متوسل به چاپلوسی می گردند و نبی مکرم فرمودند به صورت متملقین خاک بپاشید و طردشان کنید . اینان تا زمانی که کارشان گیر شماست ، به عرش اعلی می برندتان و مقام و درجه برایتان تعیین می کنند هرگاه رفع بحران و خطر شد ، و نیازی نداشتند با بیان کوچکترین خطایشان آبرو و جان و مالتان را حلال دانسته و شما را به زیر پا می گذارند. اینان همان توهم زده های تقوی و دینداریند که تقوای نمایشی اشان با تقی وا می رود . 

4- گروهی مانند روباهند در زیرکی و دزدی ( اینان در بکار بردن مکر و فریب چه با سخن و چه با عمل استادند و آنچنان مکری بکار می برند که خودشان هم باورشان می شود . 

و گاهی در این زمان به کسانی برخورد می کنیم که آنچنان در فریب و نیرنگ استادند که تمامی خصلتهای چهارگانه را داشته و برای رسیدن به خواسته های دنیوی خود به آنها متوسل می شوند . به قول آن ضرب المثل که گقتند چه حیوانی است ؟ گفت : شیر ، شتر ، گاو ، پلنگ حال اینان را نیز باید گفت : دوستان شیر ، گرگ ، سگ ؛ روباه ... با همه این اوصاف می ترسم روز قیامت این حیوانات نیز معترض گردند ، چرا که هر کدام عملشان بر اساس خصلت ذاتی آنهاست . ولی علیرغم این خصلتها هیچگاه در برابر خوبی انسان یا حیوانی خیانت و ناسپاسی نمی کنند . به عنوان نمونه شیری بر اثر گرسنگی به آهویی حمله کرد و شکمش را درید وقتی متوجه شد که آهو باردار بوده ، متأثر شده و آنقدر غذا نخورد تا مرد . و یا گرگی که توسط شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی پناه داده شد و ایشان چون زبان حیوانات می دانست به گرگی که سردش بود گفت : در کنار مرغ و خروسها باش ولی آسیبی نرسان . وقتی بر اثر گرسنگی مرغی را خورد از خجالت و شرم فرار نمود . و یا سگی که سه روز خدمتش کنی تا سه سال تورا فراموش نخواهد کرد و اگر بمیری بر سر مزارت خواهد آمد ، و یا روباه علیرغم مکر و فریب اگر بخواهد حمله ای کند اول زوزه می کشد و فرد را خبر دار می کند ، نه اینکه با تظاهر به دوستی بیاید و از پشت خنجر بزند . اینجاست که معنای تعبیر قرآن کریم که چون می فرماید گاهی انسان در پستی به جایی می رسد که از چهار پایان نیز پست تر می گردد .  چونچهار پا مطابق خصلتش و فارغ از شعورش عمل می کند و هیچگاه در برابر نیکی بدی نمی کند . ولی انسان اگر به پستی برسد ، در برابر نیکی بدی را در پیش می گیرد . در حالی که خداوند خطاب می کند : هل جزاء الاحسان الا الاحسان ؟ آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟؟؟ خوب است هر از گاهی دوستی هایمان را بررسی کنیم ؟ نکند خدای ناکرده مصداق یکی از موارد حدیث و یا همه آنها باشیم !!!