مشاوره ، مذهبی : خیر رسانی به دیگران

برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: خیر رسانی به دیگران
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين قرائتی
تاریخ پخش: 22- 05-96
بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد.

آیت الله اشرفی زمانی طلبه بود که دو سه روز نان برای خوردن نداشت. از ضعف افتاد. آیت الله مدنی به من گفت. گفت: عبایم پاره بود. مدت‌ها با عبای پاره می‌رفتم. منتهی این قسمت که پاره بود را دست می‌گرفتم که نفهمند این پاره است. حالا عبای پاره چیزی نیست. کتک‌هایش را اباذر خورد، ما به پلوهایش رسیدیم. چقدر عالم صدها برابر من سواد داشته و دوربین نداشته است. حالا دری به تخته خورده دوربین را مقابل من آوردند. زحمات دیگران را فراموش نکنیم. شهدا و جانبازان و بزرگان را فراموش نکنیم. مادران را فراموش نکنیم. درست است که عروس تقاضایی دارد، ولی مادر، مادر است. یکوقتی مهندسین شهرداری را دعوت کرده بودم. گفتم: یک قانونی تصویب کنید که هرجا برج می‌سازید کنار هر آپارتمانی دو تا سوئیت هم بسازید. برای اینکه مادر و پدر را نمی‌شود در این آپارتمان‌ها برد. زن و بچه جوان هستند و می‌خواهند فیلم ببینند، پدر و مادر پیر مریض است و می‌خواهد زود بخوابد. از آن طرف هم نباید آنها را سالمندان بفرستیم. مگر اینها زباله هستند؟ مگر مرده‌اند که بیرون از شهر باشند؟ من این سوئیت را اجاره کنم که مادرم نزد خودم باشد. «إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ‏ الْكِبَر» (اسراء/23) یعنی باید نزد تو پیر شوند. پدر و مادر باید نزد خودت باشند. غذا که می‌خوری یک بشقاب هم به مادرت بده. مادر خسته شد در اتاق برود، بچه‌ها و نوه‌ها را ببیند. دلش باز شود. ما چه می‌کنیم؟ ما پیرها را کلینیک می‌گذاریم و بعد دکتر می‌آوریم که اینها افسردگی دارند. خوب معلوم است، 90 سال سن دارد، چشمش نمی‌بیند، گوشش نمی‌شنود. آدم مریض و پیر همه به هم نگاه می‌کنند، اصلاً افسرده می‌شوند. آدم سالم هم در بین اینها باشد افسرده می‌شود. ولی اگر هر پیری نزد دو تا جوان باشد چقدر حالش خوب است.
در سفر حج بعضی از زن‌های جوان می‌گویند: یواشکی برویم این اعمال حج را انجام بدهیم، این پیرزن نفهمد. چون اگر بفهمد می‌گوید: من هم با شما می‌آیم. شما نمی‌دانی شاید دست پیرزن را گرفتی بردی، پیغمبر زیارت تو را قبول کرد. گاهی احترام به پیر، خیر می‌دهیم و خیر می‌رسانیم. از هر دستی بدهیم از همان دست خواهیم گرفت. دعای پدر و مادر مستجاب می‌شود. دعای فرزند هم در حق آنها مستجاب می‌شود. اگر مستجاب نمی‌شد خدا نمی‌گفت: دعا کن. اینکه می‌گوید: «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً» (اسراء/24) به بچه‌ها می‌گوید: به پدرت دعا کن. خدایا تو به ما می‌گویی: دعا کن. حالا دعای پدر و مادر را مستجاب نمی‌کنی؟ وقتی خدا می‌گوید: قرائتی دعا کن، یعنی مستجاب خواهد شد. دعای فرزند نسبت به پدر و مادر مستجاب می‌شود. خیر نرسانیم خیر نمی‌بینیم.