مشاوره ، مذهبی : عاقبت بخیری

برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: عاقبت بخیری
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين قرائتی
تاریخ پخش: 22- 05-96
بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد. 

حاج آقای قرائتی: بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین بعدد ما احاط به علمه. الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی.
بحث امروز ما در مورد عاقبت بخیری است. خدایا عاقبت همه ما را ختم بخیر بگردان. در مورد عاقبت بخیری و عاقبت به شری، بعضی خوش عاقبت و بعضی بد عاقبت می‌شوند. قرآن و روایات خیلی حرف دارد. چند آیه را هدیه کنم. «إِنَ‏ الْحَسَناتِ‏ يُذْهِبْنَ السَّيِّئات‏» (هود/114) کار خیر که کردی، کار بد را می‌پوشاند. از شما گناهی سر می‌زند. سریعاً بلند شو نماز بخوان، سریعاً مسجد برو. این نماز را که خواندی این گناه را پاک می‌کند. البته اگر گناه شخصی باشد، برای مردم باشد نه. قالیچه مردم را به خانه‌ام ببرم، حق الناس است. حق الناس از شهید هم بخشیدنی نیست. حدیث داریم شهید در جبهه هم شهید شد، خدا همه گناهانش را می‌بخشد جز حق الناس. حساب حق الناس جداست. «إِنَ‏ الْحَسَناتِ‏ يُذْهِبْنَ السَّيِّئات‏» یک وقتی یک پسر شانزده، هفده ساله پای کلاس ما در زمان شاه می‌آمد. مرتب می‌آمد، یکبار دیگر نیامد. او را دیدم گفتم: چند هفته است نیامدی؟ گفت: من آن زمان که می‌آمدم آدم خوبی بودم. یک دسته گلی آب دادم، بعد هم یک دسته گل دیگر. دیگر رویم نشد بیایم. گفتم: دیگر به این جلسه نرو، به کارت را درست کن. گفتم: همین شیطان است. قرآن می‌گوید: اگر دسته گل آب دادی، حتماً سر نماز برو. تو می‌گویی حالا که گناه کردم پس دیگر مسجد نروم. این را سفت بچسب!
یک کسی به من گفت: انگشترت را به من بده. گفتم: برای چه؟ گفت: می‌خواهم هروقت نگاه کردم یادت بیافتم. گفتم: نمی‌دهم که هروقت دیدی نیست یاد من بیافتی. شما اینکه می‌گویید چون یک خلافی کردم من دیگر آدم خوبی نیستم، به گناه کشیده شدم. حتماً مسجد برو. «إِنَ‏ الْحَسَناتِ‏ يُذْهِبْنَ السَّيِّئات‏» یا قرآن می‌گوید: «يُبَدِّلُ‏ اللَّهُ‏ سَيِّئاتِهِمْ‏ حَسَنات‏» (فرقان/70) خدا سیئه و بدی را به خوبی تبدیل می‌کند. چطور؟ مثل باغچه، در باغچه آب کثیف فرو می‌رود و گل بیرون می‌آید. در همین باغچه خدا سیئه را تبدیل به حسنه می‌کند. یعنی آب بد بو را تبدیل به گل خوشبو می‌کند. یک آیه در قرآن داریم می‌گوید: «ثُمَّ نُفِخَ‏ فِيه‏» (زمر/68) در صور دمیده می‌شود و همه می‌میرند. «ثُمَ‏ نُفِخَ‏ فِيهِ‏ أُخْرى‏» یکبار دیگر بمیری همه زنده می‌شوند. این چه فوتی است که هم با فوت همه می‌میرند، هم زنده می‌شوند. مثل فوت خودمان، با فوت خودمان هم می‌شود آتش را خاموش کرد، هم می‌شود روشن کرد. خدا رحمت کند یکی از مراجع می‌فرمود: قرائتی حرف‌های تو را بلد هستم ولی مثال‌هایت را گوش می‌دهم.
یک خانمی گفت: چرا عرق پاک است و ادرار نجس است؟ گفت: عرق و ادرار هردو ساخت کلیه است. گفتم: من تخصص ندارم، نمی‌دانم. گفت: نه این ثابت شده است. گفتم: باید این دو را به آزمایشگاه بدهیم و ببینیم چه موادی در ادرار است، چه موادی در عرق است، چرا آن پاک است و آن نجس است. زنبور عسل هم موم می‌سازد، هم عسل تولید می‌کند و هم در بدنش زهر هست. همه هم از یک زنبور است. از درون عسل هم عسل بیرون می‌آید، هم زهر بیرون می‌آید و هم موم. حالا بر فرض هردو ساخت کلیه بود و هردو هم مواد و ترکیباتش یکی بود. هر چیزی از هرجایی بیرون بیاید یک قیمتی دارد. گفتم: خانم اگر یک خال از روی دماغ عروس بیرون بیاید، این عروس زشت می‌شود. همین خال اگر از کنار لبش بیرون بیاید، زیبا می‌شود. ترکیبات شیمیایی خال یکی است. تا ببینیم از کجا بیرون می‌آید؟ «إِنَ‏ الْحَسَناتِ‏ يُذْهِبْنَ السَّيِّئات‏» از آب کثیف، گل خوشبو درست می‌شود. «ثُمَّ نُفِخَ‏ فِيه‏» با یک فوت خاموش می‌شود و با یک فوت روشن می‌شود.